آب باطری:
مایع داخل باطری را الکترولیت می نامند. الکترولیت ترکیبی از اسید سولفوریک رقیق و آب مقطر است. (اغلب ۷۰ درصد آب مقطر و ۳۰ درصد اسید سولفوریک می باشد.) اگر اسید از حد مذکور کمتر شود الکترولیت حالت تلخی و سوزش خود را از دست می دهد که در اصطلاح می گویند آب باطری شیرین شده است. در چنین مواقعی در شب، زمانی که به موتور گاز داده می شود چراغ ها نور عادی دارند و اگر گاز داده نشود کم نور می شوند.
آب باطری باید روی صفحه های داخل باطری را کاملاً بپوشاند در غیر این صورت صفحه ها در مجاورت هوا قرار گرفته و اکسیده (فاسد) می شوند. مایع باید در حدود بیش از یک سانتی متر روی صفحات را بگیرد. در صورت کمبود، باید آب مقطر اضافه نمود نه اسید. استفاده از اسید سولفوریک برای باطری باید بوسیله متخصص و باطری ساز انجام شود؛ زیرا سوزنده و خطرناک است و باید رقیق شود.
هرگز نباید آب معمولی در داخل باطری ریخت و در صورت لزوم از آب جوشیده باید استفاده نمود.
علائم خرابی باطری :
یکی از علائم خرابی باطری این است که هنگام استارت زدن، باطری نتواند استارت را به حرکت در آورد. علامت دیگر کم شدن پی در پی آب خانه های باطری است. نشانه سوم هم شیرین شدن آب باطری است.
آزمایش باطری :
برای آزمایش باطری بهتر است که این کار را به شخصی که مهارت در این زمینه دارد سپرد. باید تست باطری با دستگاه استاندارد صورت گیرد زیرا اسید داخل باطری خطرناک بوده و احتمال آسیب زدگی را دارد.
باطری اتمی (خشک) :
باطری اتمی به باطری هایی که صفحات داخل آن قبل از ساخت، شارژ شده و به صورت دسته صفحه در آمده و در نهایت با مونتاژ، شکل نهایی خود را پیدا می کند، گفته می شود. باطری های اتمی یا خشک نیاز به بازدید و نگهداری کمتری نسبت به باطری های اسیدی دارند و معمولاً روی آنها چشمی تعبیه شده است. این چشمی نشان دهنده سه رنگ قهوه ای، سبز و سفید می باشد.

۱ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
سلام.خواستم بابت وبسایت
خوبتون ازتون تشکر کنم و امیدوارم همیشه موفق باشید.